 |
| Wernisaż wystawy Sebastiana Gierza |
 |
| Performanc |
Zapraszamy na wystawę prac
Adama Stadnika
do Coffee House,
na ulicy Fredry 2.
Wernisaż wystawy odbędzie się we wtorek, 11 wrzesnia 2007 roku o godzinie 19.
„Sztuka wyrażania się to wszystko, jej forma to tylko rzecz wtórna. Bywa tak, że człowiek jest m.in. artystą.”
Po wieloletnich podróżach po Starym Kontynencie wynikających z potrzeby poznania, ciekawości, konfrontacji empirycznej, byciu „w drodze” , wracam od 2 lat – można by rzec w przenośni – z dalekiej podróży do szeroko pojętej plastyki. Posługuję się różnymi formami komunikacji artystycznej – instalacja, performance, malarstwo, rysunek, literatura. W swoich działaniach artystycznych staram się również kierować uwagę ludzi na otaczającą nas z każdej strony możliwość dostrzeżenia rzeczy pięknych, wyjątkowych które pomijamy powodowani brakiem czasu, zmęczeniem, wygodnictwem, lub po prostu niechęcią do ich zauważania. Nierzadko w przewrotny, konceptualny sposób warto namawiać ludzi do współodbioru, pozostawiając im możliwość osobistej, subiektywnej myśli – wyczulając nas samych na fakt jej wyjątkowości. Najwyższą potrzebą człowieka jest koegzystencja z otaczającym światem, naturą; podporządkowanie się jej prawom zmienności, cykliczności, harmonii w nierozerwalnym i ciągłym oddziaływaniu.
Istnieje wielkie wyzwanie – tym większe im większa władza człowieka nad światem – aby uczyć się, zachowywać umiejętność słuchania otaczających nas zewsząd znaków, głosów, symboli i podążanie za nimi w rytm współczucia i miłości, jednorodnej dla wszystkich implikacji myśli z efektem
wzrastającej wraz ze świadomością niemożności oddzielenia się od wszechświata, którego jesteśmy elementem jak i świadkiem.
We wszelkich działaniach człowieka, jego aktywnościach można odnaleźć spełnienie, własny sens bytu, swoisty pragmatyzm działania, radość. Radość z dzielenia, tłumaczącego tożsame pochodzenie jak i zadowolenie płynące z osiągnięcia tego, co osiągnąć się udaje.
Działania
2005 Wystawa rysunków, Klub Argentyński , Valencia
2005 Fotoreportaż „Nasz Sztokholm”, Dom Kultury Skarpnack, Sztokholm
2006 Instalacja „War is still over”, Liverpool
2006 Wystawa obrazów, Targi Rzemiosła Artystycznego przy MTP, Poznań
2007 Instalacja „Wielki obraz”, wystawa „Anioły” poznańskiej grupy „Collage”, Szamotuły
2007 Happening Film „Synagoga-Basen”(udział), Poznań
 |
| Wernisaż wystawy Adama Stadnika |
 |
| Wernisaż Joanny Zofii Nowak w Coffee House |
"W mojej twórczości można wyróżnić kilka etapów cechujących się używaniem odmiennych środków wyrazu. Jednak cały czas podejmowałam temat najbliższego otoczenia, które wyzwalało poprzez swoje kolorystyczne zróżnicowanie i powiązanie chęć przenoszenia tych kadrów na płótno. Duże plany i długie maźnięcia szpachelką czy pędzlem budują grupę przedmiotów trudnych do wyobrażenia, niezidentyfikowanych wręcz. I odgadnięcia przedmiotów czy też ich fragmentów rzeczywistości architektonicznej czy roślinnej. Operuję kontrastem dla uwidocznienia go w realnym świecie. To malarstwo będące wynikiem pewnej nadbudowy, która wzrastała w wyobraźni. To balansowanie miedzy ostrością, niedoskonałością. Bo tacy przecież jesteśmy i taki jest tez otaczający nas świat, nie chcę niczego upiększać porywam się nawet do zobrazowania pleśni pojawiającej się na owocach czy warzywach by unaocznić jej inną stronę, piękno wydobywające się z matki natury operującej feerią barw. Nie chcę się porównywać do twórców degradujących, destrukcyjnych. W mojej twórczości chodzi bardziej by poprzez takie zjawiska uświadomić odbiorcy nieokiełznaną naturę i jej niezliczone możliwości kolorystyczne, które można przekładać na wszelkie możliwości, którymi może dysponować człowiek jeśli tylko zechce. To gra i zabawa z materią przestrzeni, rzeczywistości i przedmiotami, które zachwycają mnie swoim pięknem sprowadzonym do nieograniczonych możliwości patynowania obiektu przez czas. Jednak cały czas istnieją niedopowiedzenia, które widz ma odczytać na własny sposób. Chodzi mi o wgląd w siebie. O wewnętrzny, indywidualny sposób spojrzenia na dany obraz. To zaszufladkowana manipulacja, pragnienie kamuflażu by widz zobaczył coś swojego, niewdrukowanego przez otaczający świat, a zarazem przez niego własne stworzony. To gra z wyobraźnią, jej rozwijanie, pobudzanie do tworzenia wciąż owych obrazów głowie.
Przedmioty i rzeczy w rzeczywistości twarde i kanciaste na płaszczyźnie płótna stają się płynne, miękkie i rozmyte. Zarysowane z dużą ostrożnością, niedomówieniem, umownością. To trochę jak baśniowa aura by oderwać się od rzeczywistości. To wszystko podbudowane jest zamaszystymi pociągnięciami pędzla i szpachelki wraz z bogactwem kolorystycznym. To wszechogarniająca radość z obcowania z płótnem i farbami. Dla mnie to kraina łagodności. Dominują ciepłe barwy, choć nie oszczędzam kontrastów, jednak jeśli się już pojawiają to znowu rozmyte na granicy styczności. Czasem dogłosu dochodzi tajemniczość. Obrazy przypominają palimpsest. Na jednej płaszczyźnie, która zapowiada jedno przedstawienie po choćby fragmentarycznym zamalowaniu nanoszę dwie, trzecie, czwarte warstwy, by czasem nie zostało nic z bazy źródłowej, pierwotnej koncepcji.
Dwie przestrzenie, dwie rzeczywistości."
J.Z. Nowak
Nota Biograficzna: Joanna Zofia Nowak Ur. 1978
Tegoroczna absolwentka Wydziału Edukacji Artystycznej ASP Poznań
Obecnie zajmuje mnie malarstwo, w którym skupiam się na poszukiwaniach kolorystycznych oraz napięciach miedzy barwami odzwierciedlającymi mój stosunek do danego kadru rzeczywistości, wybranych obiektów. Są one sprowadzane do najprostszych kształtów, które systematyzują w moim pojęciu zbyt skomplikowaną rzeczywistość. Praca twórcza jest przeżyciem ciszy, wyważa momenty napięć i spokoju, daje poczucie równowagi, jedności z materią, z którą pracuję; całkowite wyłączenie i skupienie, oddech pomiedzy."
J.Z. Nowak
2001 Wystawa malarstwa, grafiki i fotografii, WSUS, Poznań
2002 Poplenerowa Wystawa Malarstwa Studentów Wydziału Edukacji Artystycznej, Jawor
2003 Końcoworoczna Wystawa Studentów WEA ASP, Poznań, rzeźba
2004 „Smak, zapach, kształt”, wystawa studentów WEA ASP, Victus, Poznań, rysunek
2004, „Myślą, Formą, Słowem, Obrazem”, Wystawa końcoworoczna studentów EA ASP, galeria Victus, Poznań
2004 VII Poznański Festiwal Nauki i Sztuki, Stary Browar, Poznań
2005 Rysunek, Malarstwo, Rzeźba, wystawa studentów WEA ASP, galeria Victus, Poznań
2005 Ausstellung!, wystawa WEA ASP w Poznaniu, Tabakfabrik, Vierraden, Niemcy
2006 „Miasta”, wystawa studentów WEA ASP, galeria Victus, Poznań
2006 IX Poznański Festiwal Nauki i Sztuki, Galeria Szyperska, Poznań
2006 IX Wystawa z cyklu MŁODZI ARTYŚCI POZNANIA, salon meblowy Klose, Poznań
2007 Prezentacja!!!, MBWA, Leszno, malarstwo
Dzięki uprzejmości firmy DomData, Visual Art Project, przy wspołpracy z Schengen Peace Foundation i Europa Museum of Modern Art ma zaszczyt zaprezentować w przestrzeni firmy DomData prace Matta Lamba.
Wystawa potrwa do końca br roku.
Zapraszamy do zapoznania się z obrazami oraz informacjami o artyście.
| TEKLA WOŹNIAK niezdecydowanie / indecision otwarcie wystawy poniedziałek 16 kwietnia 2007 godz. 19.00 wystawa czynna do piątku 21 kwietnia w godz. 15.30 - 18.00 Tekla Woźniak Jest ubiegłoroczną absolwentką kierunku Intermedia na ASP w Poznaniu. Realizuje instalacje oraz filmy wideo. Wystawa jest formą wyróżnienia przyznaną przez Galerię ON w Konkursie im Marii Dokowicz na najlepszy dyplom ASP w Poznaniu. Kurator: Agnieszka Okrzeja
Galeria ON (ASP), ul. Fredry 7 (wejście od ul Kościuszki) Poznań, Poland, www.on_gallery.free.art.pl tel. 604 111 933 |
Tym razem zapraszamy na wystwę "Melanż lub Mieszkulancja, na której Tekla Woźniak jako kurator, przedstawia prace Arkadiusza Nowakowskiego i Pauliny Pałcheckiej.
I kolejna super wystawa - dobrze że w Poznaniu
więcej na jej temat na stronach Muzeum Narodowego:
....na świetną wystawę Kozyry
"w sztuce marzenia stają się rzeczywistością"
wystawa potrwa do 25 marca
więcej o wystawie na stronie wrocławskiego BWA :
Visual Art Project zaprasza na Skrecz.Com Battle 2007 - w tą sobote - tj 24.02.2007 w Eskulapie. Będziemy na niej pokazywali prace wideo - częściowo znane już z pokazu w Post Dali - częściowo nowe.
Urodzony w 1932 roku, Irlandczyk z pochodzenia, mieszka w Chicago. Od czternastego roku życia pracuje w rodzinnej firmie Blake-Lamb. Funeral Homes, założonej w 1880 roku, która pod jego zarządem stała się największym zakładem pogrzebowym na Middle West. Przełomem dla niego okazał się być rok 1980, kiedy to stwierdzono u niego chorobę terminalną. Matt Lamb mający na co dzień do czynienia ze śmiercią innych, sam stanął przed jej obliczem. I choć diagnoza po jakimś czasie okazała się mylna, a artysta chorował wprawdzie długo, ale na mononukleozę i hepatitis, przeżycie to wyzwoliło w nim eksplozję twórczości. Aby się zdyscyplinować, zachowując stanowisko prezesa zarządu swojej firmy i pozostając, co jest znakiem jego światopoglądu, w jednej z najstarszych organizacji chrześcijańskich, w Zakonie Rycerzy Grobu Świętego w Jerozolimie (w 1990 roku Papież Jan Paweł II nadał mu rangę kapitana zakonu) oraz w zarządzie Uniwersytetu im. Franciszka Ksawerego, zrezygnował z gry w golfa, ze spotkań towarzyskich, z licznych funkcji, jakie pełnił.
Czuję się, jakbym był prorokiem w obcym świecie. Ta wypowiedź Matta Lamba sugeruje istnienie szczególnej misji, jaką ma spełniać jego sztuka. W latach 1983-84 artysta wykonał cykl rysunków pt. Dachau, mających przypominać o okrutnym losie, jaki ludzie mogą sobie nawzajem zgotować.
Artysta maluje cykle obrazów, którym nadaje tytuły Miłość, Pokój, Radość. Jedną z jego realizacji jest dekoracja Kaplicy Pokoju w kościele parafialnym pod wezwaniem świętego Marcina w Tünsdorf (Saarland, Niemcy)
W symbolicznym wyrażaniu uniwersalnego pokoju i miłości, protestu przeciw społecznej
i politycznej niesprawiedliwości, okrucieństwu, przyjmuje postawę chrześcijańską, w której pobrzmiewają echa buddyzmu, zen, judaizmu, wierzeń Indian amerykańskich. Jak sam podkreśla, swoje obrazy maluje dla ludzi, którzy są w sercu jak dzieci, w myśl ewangelii, że musimy być jako dzieci, żeby wejść do nieba. Wyraża też przekonanie, że oczy ludzi o czystych sercach znajdą w tych obrazach motywy, które powiedzą im o stałym cyklu narodzin, śmierci i zmartwychwstania. Mówią o nim nie tylko znaki ryby, kwiatów czy konia, ale również sam proces tworzenia określany przez artystę generacyjnym.
W pierwszym etapie tworzenia Matt Lamb spontanicznie nakłada na powierzchnię malarską farby, tworząc rodzaj pramaterii, z której na skutek dalszego opracowywania płótna, nakładania kolejnych warstw farby, wyłaniają się ostateczne kształty. Przy czym formy na jednym etapie ukończenia są formami wyjściowymi dla zupełnie innej kompozycji w tym samym obrazie. Powstaje jakby wiele obrazów w tym samym obrazie, nałożonych na siebie warstwami. Matt Lamb porównuje proces generacyjny do wyłaniania się wyborów w człowieku. Wyjaśniał, że ludzie nie są rzeczywiście tymi, za kogo się uważają. Są amalgamatem rzeczy i dokonują swoich wyborów przez sublimację. Są tak naprawdę wytworem przeszłości. Jak mówi sam artysta, pragnie przekazać w ten sposób widzowi głębokie duchowe przesłanie o agonii i nadziei, o śmierci i prokreacji.
